สถานที่ท่องเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจของบรรดาผู้รักธรรมชาติทั้งหลาย เชื่อว่าหลายคนนั้นชอบบรรยากาศที่มีลมพัดเย็นสบาย กลิ่นไอทะเล เสียงคลื่นและนกร้อง แค่นึกถึงภาพมันก็ชวนให้อยากไปนั่งริมทะเลอีกสักครั้งหนึ่งอย่างบอกไม่ถูก ถึงแม้ว่าผมจะเคยเจอเหตูการณ์น่าสะพรึงไปแล้วก็ตาม

เมื่อช่วงเทศกาลปีใหม่ที่ผ่านมา ผมกับกลุ่มเพื่อน ๆ ได้ตัดสินใจว่าจะไปเที่ยวทะเลกัน ซึ่งตอนนั้นก็ใกล้กับเทศกาลแล้วที่พักจึงหาค่อนข้างยากบวกกับเงินอันน้อยนิดของแต่ละคน จึงคิดว่าจะไปเที่ยวกันแบบธรรมดาใกล้ ๆ กรุงเทพฯ และไม่ต้องข้ามเกาะ แต่แล้วเพื่อนผมคนหนึ่งก็สรุปได้ว่าจะไประยองกัน ซึ่งที่พักที่มันหาได้ก็คือ คอนโดแห่งหนึ่ง ที่เจ้าของปล่อยให้นักท่องเที่ยวเข้ามาเช่าพัก

ตอนนั้นผมนึกภาวนาอยู่ในใจว่าขอให้มันไม่ใช่แถวหาดแม่รำพึงเลย เพราะกิตติศัพท์เลื่องลือเหลือเกินเรื่องความเฮี้ยนและความน่ากลัวของทะเลตรงช่วงบริเวณนี้ แต่เมื่อถึงวันเดินทางผมก็ได้รู้ว่าสิ่งที่ผมกำลังกลัวมันเกิดขึ้นจนได้..คอนโดที่พักในระยองที่เพื่อนผมมันหามาได้นั้นอยู่หน้าชายหาดแม่รำพึงเลย เรียกว่าเดินลงไปก็เจอกับหาดแล้วล่ะครับ

ตอนนั้นใกล้ช่วงเทศกาลแล้วนะ แต่ผมก็อดนึกแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมบริเวณนั้นคนถึงได้น้อยขนาดนี้ เก้าอี้ชายหาดแทบจะไม่มีคนนั่งเลย แต่หาดอื่น ๆ คนกลับแน่นอนจนแทบจะไม่พอนั่ง แต่ด้วยความที่ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากก็เลยคิดว่าดีซะอีก ไม่ต้องไปแย่งชาวบ้านเขากิน

เมื่อขับรถมาใกล้ถึงคอนโด ผมก็เจอกับพวกป้ายเตือนต่าง ๆ ที่ไม่ให้นักท่องเที่ยวลงเล่นน้ำตรงช่วงบริเวณนั้น ซึ่งผมก็ไม่รู้หรอกว่าเพราะเหตุผลอะไร ช่วงนั้นอาจเป็นน้ำลึก หรือเป็นหุบเหวที่ตัดลงลึกกะทันหัน หรือน้ำวนดูดคนลงทะเลก็เป็นได้ แต่สิ่งที่ผมรู้อย่างแน่ชัดก็คือหาดนี้ ขึ้นชื่อเรื่องทะเลที่คร่าชีวิตคนไปไม่น้อยแล้วล่ะครับ ด้วยความที่เป็นคนเชื่อเรื่องลี้ลับ ก็เลยเชื่อว่าพวกเรื่องตัวตายตัวแทนเนี่ยมีแน่นอน ผมเลยตั้งใจว่าจะไม่ลงไปเล่นน้ำทะเลเป็นอันขาด

แล้วเราก็ถึงคอนโดอันเป็นที่พักร่างของเราทั้ง 3 วัน 2 คืนแล้ว คอนโดแห่งนี้ก็ไม่ได้ดูใหม่อะไรมาก ห้องก็ดูค่อนไปทางธรรมดาเมื่อเทียบกับคอนโดขึ้นใหม่ที่ผมอาศัยในกรุงเทพฯ แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีที่พักแหละ มันคงไม่เลวร้ายเท่าไหร่ ห้องพักมีทั้งหมด 2 ห้องก็นอนรวมกันไปทั้งชายทั้งหญิงแหละครับ ไม่ต้องยุ่งยาก วันแรกช่วงกลางวันก็ไม่มีอะไรมาก หาของกินคุยเล่นกันไป ตามเรื่องตามราว ส่วนกลางคืนเราก็ไปนั่งชิลรับลมริมทะเล อาหารก็สั่งร้านเอา ไม่ต้องหาไม่ต้องทำเอง เหล้า เบียร์ พร้อมก็จัดการลุยอาหารตรงหน้าเลย

การสนทนาก็เป็นไปแบบทั่ว ๆ ไป แต่พอช่วงดึก ๆ หน่อยก็มีคนเปิดประเด็นเรื่องผีขึ้นตอนนั้นเริ่มกรึ่ม ๆ แล้วครับ ไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น มีแต่ความคึกคะนอง เพื่อนผู้หญิงของผมคนหนึ่งก็เล่าเรื่องเกี่ยวกับตำนานของหาดแม่รำพึงซึ่งมีหญิงสาวชาวบ้านมาโดดน้ำฆ่าตัวตายที่ทะเลแห่งนี้ เนื่องจากผิดหวังในความรักจึงเป็นที่มาของ “หาดแม่รำพึง” หลายครั้งที่มีผู้พบเห็นผู้หญิงผมยาวเดินอยู่บริเวณหาดคนเดียวบ่อย ๆ

ตอนนั้นผมคิดว่าตำนานนี้ ไม่มีอยู่จริง มันฟังดูไร้สาระ บวกกับความเมา ผมจึงบอกเพื่อนว่า “เรื่องงมงาย เดี๋ยวทำให้ดูว่าตำนานมีจริงหรือเปล่า” ว่าแล้วก็จัดการเดินไปหน้าหาดแล้วถกกางเกงฉี่โชว์เพื่อนมันซะเลย เสียงเบื้องหลังเป็นเสียงโห่ร้องชอบใจของเพื่อน ๆ ที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะ แต่เสียงเบื้องหน้าผมกลับได้ยินเสียงเหมือนผู้หญิงร้องไห้ ผมพยายามเพ่งมองไปในทะเลที่มีจุดหนึ่งเหมือนมีอะไรสักอย่างโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำพอปรับสายตาได้ก็เห็นเป็นเหมือนหัวคนผมสีดำหน้าขาวซีด โผล่มาแค่ลูกตาแล้วค่อย ๆ จมหายไปในน้ำทะเลอันมืดมิด

" เรื่องนี้..ยังไม่จบ โปรดติดตามตอนต่อไป! "

ตอนที่ 2

ตำนานชายหาดอาถรรพ์ จังหวัดระยอง

By Admin Park