วันศุกร์ทั้งที สำหรับใครหลาย ๆ คนก็คงจะออกไปหาความสุข ความสนุก หลังเลิกงานกัน แต่ใครจะรู้ว่าศุกร์ที่ผ่านพ้นไปนั้นจะเป็นวันศุกร์สุดท้ายที่ เขาจะได้พบกับเธอ

ณ เย็นวันศุกร์ก่อนเลิกงานของ เคนกับวี

เคนพูดกับวี

เคน : “ไปจีบเหอะมึง อย่างมากเขาก็แค่ปฎิเสธล่ะวะ”

วี : “จะดีเหรอวะมึง เขาดูยุ่ง ๆ ว่ะ”

เคน : “อาทิตย์ที่แล้วมึงก็พูดแบบนี้”

วี : “เออ! ก็ได้วะ”

วีตอบอย่างไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นัก

ในความที่วีแอบชอบ สาวในออฟฟิสคนนี้มาตั้งแต่วันแรกที่เริ่มเข้าทำงาน แล้วก็พยายามจะจีบเธอมาตลอด เธอคนนี้ ชื่อ รดา

วี : “หวัดดี รดา”

รดา : “อ้าว! วี มีอะไรเหรอ”

วี : “ไม่มีอะไรหรอก คือ วันนี้เลิกงานแล้วไปไหนรึเปล่า”

รดา : “เอ่อ! ขอโทษนะวี คือไมค์ชวนเราไปเที่ยวแล้วน่ะ คืนนี้”

วีเจื่อนทันที แต่ก็แกล้งเฉไฉไปทางอื่น

วี : “เฮ้ย! ไม่เป็นไร คือเรากับเคนจะว่าไปเที่ยวกันคืนนี้ เราเลยอยากจะมาชวน รดา น่ะ เผื่อจะได้ไปเที่ยวกันสามคนไง”

รดา : “ขอโทษนะเราคงไปด้วยไม่ได้หรอก ไมค์จองร้านอาหารเอาไว้แล้วน่ะสิ”

รดาตอบวีแบบตรง ๆ

วี : “ไม่เป็นไร ๆ”

วีเลยเดินกลับมาหาเคนที่โต๊ะทำงาน

เคน : “ว่าไงล่ะมึง”

วี : “เขามีนัดกับไอ้ไมค์ล่ะว่ะ”

เคน : “ไอ้ไมค์? ไอ้ลูกครึ่งขี้เก๊กนั่นอ่ะนะ”

วี : “เออสิ!!!”

พอรู้ว่า รดาไปเที่ยวกับไมค์ ทำให้วียิ่งจ๋อยหนักเข้าไปใหญ่

หลายชั่วโมงต่อมาเคนก็ถามเขาว่าจะออกไปเมากันรึเปล่า?

วี : “ไม่ล่ะว่ะ กูจะกลับบ้านนอน”

เคน : “ไรว้า มึงน่าออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างเหอะว่ะ เผื่อเจอหญิงนะเว้ย!”

วี : “ไม่ล่ะ”

เคน : “มึงต้องไป นี่!วันศุกร์นะมึง”

พอเลิกงาน ทั้งสองคนก็เดินไปที่ลานจอดรถ ขณะที่กำลังจะไปที่รถกระป๋องของวี ไมค์กับรดาก็ขับผ่านไป อย่างเร็วด้วยรถปอร์เช่สุดหรูสีเขียวมะนาวของไมค์

เคน : “สีรถแม่งโหดสัส!!!”

แล้วทั้งคู่ก็ไปที่บาร์ประจำ วียังแซดไม่หายกับการที่ถูกรดาปฎิเสธ แต่แอลกอฮอลล์ก็ช่วยบรรเทาทุกข์ไปได้บ้าง

วี : “ทำไมต้องเป็นไอ้ไมค์ด้วยวะ กูแม่ง! ดีกับเขาทุกอย่าง กูทั้งเสิร์ฟกาแฟ สั่งอาหารกลางวันให้”

เคน : “ช่างเหอะ! มึง คิดมากเยี่ยวเหลือง กินเหล้าดีกว่า ยาวไป ๆ”

เช้าวันจันทร์ :

เคน : “กูว่า กูลืมบัตรประชาชนที่รถมึงตั้งแต่เมื่อวันศุกร์ เดี๋ยวเลิกงานแล้วไปเอานะ”

เคนพูดขณะที่เดินจากลานจอดรถจะเข้าออฟฟิส

แล้วทั้งคู่ก็เจอกับแป๋วเพื่อนร่วมงาน

แป๋ว : “นี่! พวกเธอได้ยินข่าวรึเปล่า”

เคน & วี : “ข่าวอะไร ?”

แป๋ว : “ไมค์กับรดาขับรถไปกระแทกสะพานเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา”

เคน & วี : “แล้ว รอดมั๊ย!”

แป๋วส่ายหน้าอย่างช้า ๆ

เคน : “เอ่อ! แย่จังเลย”

ทั้งคู่เดินกลับมาที่โต๊ะทำงาน วีทนไม่ไหว เขาเริ่มสะอื้น

วี : “เชี่ยเอ้ย!! เป็นเพราะพวกเราแน่เลย”

เคน : “ไม่ใช่พวกเราหรอก”

วี : “เมื่อวันศุกร์พวกเราจำอะไรกันไม่ได้เลย แล้วก็เมากันฉิบหาย”

เคน : “ไอ้วี! มึงหุบปากเลยนะไอ้ไมค์มันขับรถเร็วอยู่แล้ว มันคงจะพลาดขับรถตกถนนเองแหละ”

สิ่งที่เคนพูดมันก็ไม่ได้ช่วยให้วีรู้สึกดีขึ้นเลย เพราะรดาก็ตายไปแล้ว

หลังจากที่ไม่มีกระจิตกระใจทำงานไปทั้งวัน วีกับเคนก็เดินไปลานจอดรถกันเงียบ ๆ เคนเจอบัตรประชาชนตกอยู่ด้านข้างของที่นั่งคนขับในขณะที่กำลังจะหยิบมันขึ้นมา วีก็มองเห็นอะไรบางอย่างบนประตูรถ นั้นก็คือ รอยสีเขียวมะนาวบนประตูรถสีขาวของวีนั่นเอง

เชื่อว่าเรื่องนี้ คงจะเป็นอุทาหรณ์ให้กับใครต่อใครได้เป็นอย่างดีเลย

Credit : yamsayong

By Admin Park