ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ เพราะใครจะไปนึกว่าชาวเอสกิโมที่อยู่พื้นที่ที่หนาวเย็นตลอดเกือบทั้งปีจะมีไอศกรีมทานเหมือนกับที่อื่นๆ ด้วย และที่สำคัญเมนูนี้ยังเป็นเมนูประจำบ้านของแต่ละคนที่สืบทอดกันมานานเสียด้วย ดังนั้นชาวเอสกิโมจึงภาคภูมิใจในเมนูไอศกรีมนี้

          แต่สูตรไอศกรีมของชาวเอสกิโมนี้อยากจะบอกว่าเขาแปลกไม่เหมือนใครจริงๆ

          ไอศกรีมของชาวเอสกิโมมีชื่อเรียกจริงๆ คือ akutaq (อ่านว่า อะ - กู - ดัก) ซึ่งไอศกรีมนี้ก็ไม่ได้ทำมาจากครีมเหมือนไอศกรีมทั่วๆ ไปหรอกนะ แต่ทำมาจากไขมันและเนื้อของสัตว์ที่ล่าได้แถวๆ นั้น เช่น ไขมันแมวน้ำ ไขมันหมีขั้วโลก หรือไขมันกวางเรนเดียร์ ผสมกับเนื้อปลา และกับลูกเบอร์รี่ต่างๆ ที่หาได้จากในป่า แล้วตีด้วยมือจนขึ้นเป็นครีม พอทิ้งไว้ในอากาศเย็นก็จะเปลี่ยนเป็นไอศกรีมนั่นเอง รู้แบบนี้แล้วรู้สึกของเขาแปลกของจริงสำหรับเราๆ แต่ชาวเอสกิโมชอบกันมากเลยทีเดียวเนื่องจากเป็นอาหารที่ให้พลังงานสูง เหมาะกับการใช้ชีวิตในที่หนาวๆ นั่นเอง

          และโดยปกติแล้วผู้หญิงชาวเอสกิโมจะทำไอศกรีมในโอกาสพิเศษต่างๆ เช่น งานศพ งานฉลองการล่าสัตว์ครั้งแรกของเด็กหนุ่มในหมู่บ้าน แต่ละบ้านจะมีไอศกรีมสูตรเฉพาะของตัวเอง ซึ่งจะเลือกกันเองว่าอยากใส่ลูกเบอร์รี่ชนิดไหนและจะทำโดยใช้สูตรนั้นเท่านั้น ไม่มีการเปลี่ยนแปลง โดยแต่ละบ้านจะรับประทานไอศกรีมของคนอื่นได้ แต่ถ้าบ้านไหนทำไอศกรีมสูตรอื่นที่ไม่ใช่ของบ้านตัวเองจะเสียสิทธิ์ในสังคมทันทีที่โดนจับได้

          แล้วในปัจจุบันนี้ไอศกรีมเอสกิโมส่วนมากจะใช้เนยขาวแทนพวกไขมันสัตว์ และใส่ลูกเกดกับน้ำตาลลงไปด้วย แต่ยังคงมีการใส่เนื้อปลาแซลมอนและผลเบอร์รี่ต่างๆ ลงไปเหมือนเดิม ซึ่งของว่างชนิดนี้มักจะถูกเสิร์ฟให้กับแขกที่มาเที่ยว หรือผู้ที่ย้ายมาใหม่เป็นการต้อนรับ โดยตามมารยาทอันดีแล้ว แขกก็ไม่ควรปฏิเสธควรจะลองชิมดูสักหน่อยหรือไม่ถ้ากินไม่ไหวจริงๆ ก็สามารถยกไปเสิร์ฟให้กับผู้อาวุโสที่สุดในห้องได้ เป็นการแสดงความเคารพแทน แต่เท่าที่รู้มาคนที่เคยกินก็บอกว่าอร่อยกันทั้งนั้น ถ้าใครอยากลองต้องไปแถวรัฐอลาสก้า สหรัฐอเมริกา ถึงจะได้กินรสชาติแบบต้นตำรับ

ที่มา: What’s Cooking America และ everyday-readers.com