สำหรับวันนี้เราจะพาผู้อ่านไปเที่ยว (?) ชมเกาะแห่งหนึ่งทางตอนใต้ของประเทศเม็กซิโก โดยเกาะแห่งนี้มีชื่อว่า “La Isla de la Munecas” หรือถ้าแปลเป็นภาษาไทยน่ารักๆ ว่า “เกาะตุ๊กตา” แต่หารู้ไม่ชื่อที่แสนน่ารักนั้นกับสภาพของเกาะตุ๊กตานั้นช่างกลับตาลปัตร เพราะว่าสถานที่แห่งหนึ่งขึ้นชื่อความสยองติดอันดับโลกเลยทีเดียว!
เพราะไม่ว่ามองไปทางไหนผู้มาเยือนต้องพบกับตุ๊กตารูปร่างหน้าตาน่ากลัวห้อยและแขวนตามต้นไมทุกๆ ต้น โดยผู้เป็นเจ้าของเกาะน่ากลัวแห่งนึ้คือ ดอน จูเลียน ซานธานา ที่ละทิ้งทางโลกและครอบครัวของเขาแล้วเดินทางมายังเกาะแห่งนี้เป็นเวลา 50 ปี และยังเป็นผู้เขียนบันทึกเกี่ยวกับตำนานแห่งเกาะนี้ด้วยว่า มีเด็กหญิงคนหนึ่งได้จมน้ำเสียชีวิตในคลองที่แอ่งน้ำวนไม่สามารถหาศพพบ แต่เมื่อเข้าฤดูร้อนน้ำในแอ่งก็หายไปเหลือเพียงแต่ตุ๊กตาที่มีหน้าตาน่ากลัววางอยู่เสียแทน
ภายหลังที่เจอกับตุ๊กตาตัวแรกแล้วในบันทึกยังเขียนไว้ว่า เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นในเกาะว่าได้ยินเสียงร้องไห้บ้าง เสียงเด็กหญิงร้องเพลงบ้าง ดอน จูเลียน ซานธานาผู้เขียนบันทึกและชาวเกาะต่างเชื่อว่าเป็นเสียงของวิญญาณเด็กหญิงที่จมน้ำเสียชีวิตในแอ่งนั้นเอง จากนั้นก็เริ่มมีเสียงเล่าขานถึงความน่ากลัวของวิญญาณได้แพร่ออกไปจนคนภายนอกรับรู้ จึงได้มีการเปิดเกาะขึ้นเพื่อให้นักท่องเที่ยวได้พิสูจน์กับเรื่องแปลกนี้ เมื่อนักท่องเที่ยวได้เข้ากันมามากสภาพแวดล้อมของเกาะจึงเสื่อมโทรมลง
เมื่อมีคนมาเยือนมากขึ้น ชาวเกาะบางส่วนเลยมีความคิดทำการค้าขาย โดยให้นักท่องเที่ยวนำตุ๊กตาเก่าสภาพน่าเกลียดมาแลกกับผลไม้และผักพื้นเมืองหรือของที่ระลึกในหมู่บ้าน พอชาวเกาะได้ตุ๊กตามาแล้วจึงนำไปแขวนไว้ตามต้นไม้ต่างๆ รอบเกาะ แม้กระทั่งชิ้นส่วนตุ๊กตาที่ไม่สมประกอบ แล้วนับตั้งแต่วันนั้นก็มากขึ้นเรื่อยๆ ตามจำนวนผู้คนที่มาเกาะแห่งนี้
เห็นดังนั้นแล้ว ดอน จูเลียน ซานธานา พยายามห้ามปรามชาวบ้านในการกระทำที่ไม่สมควร เพราะชาวเม็กซิโกส่วนใหญ่ยังมีความเชื่อเรื่องจิตวิญญาณอยู่ในสายเลือดของชาวเกาะ ดังนั้นก็มีผู้ต่อต้านความคิดของ ดอน จูเลียน ซานธานาที่พยายามหยุดความอยากรู้อยากเห็นของคนภายนอก
แต่แล้วในปี 2001 ได้มีคนพบศพของ ดอน จูเลียน ซานธานา ซึ่งตายอย่างเป็นปริศนาในแอ่งเดียวกับที่พบตุ๊กตาตัวแรกของเกาะแม้กระทั่งวันที่ ดอน จูเลียน ซานธานา เสียชีวิตเองก็คือวันเดียวกันด้วย ต่อมาจากที่พบศพ ดอน จูเลียน ซานธานา ก็มีเรื่องเล่าขานกันต่อมาว่าตุ๊กตาที่หน้าตาน่าเกลียดเหล่านั้น ทุกตัวต่างมีใบหน้าคล้ายกับ ดอน จูเลียน ซานธานา ทุกตัว
และในบางคืนก็มีเสียงร้องดังไปทั้งเกาะเหมือนมีวิญญาณนับหลายร้อยดวงครวญครางโหยหวน วนเวียนให้น่ากลัว บ้างก็ว่าเป็นเสียงของเหล่าตุ๊กตาที่คืนชีพโดยมีวิญญาณของ ดอน จูเลียน ซานธานา เป็นผู้กระทำให้เกิดชีวิตตุ๊กตาหลังความตายขึ้นมาที่เกาะแห่งนี้ บ้างก็เล่าว่าตุ๊กตาเหล่านี้มีสภาพเหมือนถูกทรมาน ถูกลงโทษด้วยเหตุผลที่ทำให้เกาะอันสวยงามเปลี่ยนเป็นเกาะที่สกปรก เสียหายจากผู้คนที่มาเยือนจากกองขยะ กลิ่นน้ำเสียที่ไม่มีที่ระบาย สภาพตุ๊กตาที่แขวนห้อย ที่เก่า ชาวเกาะเองก็เริ่มอพยพออกไปเข้าเมือง ทำให้ร้างผู้คนอาศัย
ต่อมาในปี 2004 ได้เกิดภัยทางธรรมชาติทางน้ำ มีชาวเกาะล้มตายและสูญหาย หลังจากเหตุการณ์สงบ เกาะนี้เป็นเพียงเกาะร้างที่มีสภาพที่น่ากลัว กลิ่นน้ำเสีย และกองขยะตามต้นไม้ ทุกแห่งมีตุ๊กตาแขวนอยู่เต็มไปหมด ตุ๊กตาที่หน้าตาน่าเกลียด ทุกวันนี้ก็ยังมีผู้คนที่หลงใหลในภาพที่น่ากลัวแบบนี้ยังไปเยือนเกาะตุ๊กตาอยู่เสมอ
และต่อจากนี้คือภาพส่วนหนึ่งของเหล่าตุ๊กตาภายในเกาะ
ที่มาข้อมูล: thailandsusu.com