นโยบายเศรษฐกิจของรัฐบาลในปัจจุบัน โดยเฉพาะนโยบายประชานิยมได้ถูกวิจารณ์จากคณาจารย์และนักวิชาการทางด้านเศรษฐศาสตร์ส่วนใหญ่เกือบร้อยละ 70 ชี้ให้เห็นว่าจะสร้างปัญหาต่อฐานะการเงินการคลังของประเทศในอนาคตอีกไม่นานนัก นโยบายที่ถูกวิจารณ์อย่างหนักก็คือโครงการรับจำนำข้าวเปลือกในอัตรา 15,000 บาทต่อตัน ซึ่งเป็นราคาข้าวที่สูงกว่าตลาดที่แท้จริงมาก ทำให้การส่งออกข้าวสารของประเทศไทยลดลงทันทีปัจจุบันราคาข้าวในตลาดโลกอยู่ในอัตราตันละ 600 ดอลลาร์สหรัฐ ทั้งๆ ที่ต้นทุนอยู่ในอัตราตันละ 800 ดอลลาร์สหรัฐ เปรียบเทียบแล้วจะขาดทุนถึงตันละ 200 ดอลลาร์สหรัฐ หรือ 6,200 บาท นอกจากจะขาดทุนแล้วยังพบว่ามีการทุจริตอย่างมากมายในแทบจะทุกจังหวัด ปัญหาที่ตามมาอีกก็คือ เรื่องการจัดเก็บสต๊อกข้าวที่มีปริมาณมหาศาลปรากฏว่าไม่มียุ้งฉางหรือคลังเก็บข้าวเพียงพอและยังมีปัญหาการระบายข้าวที่กระทำได้ช้า ส่งผลไปถึงคุณภาพของข้าวไม่ดี นักวิชาการยังวิเคราะห์ด้วยว่าโครงการรับจำนำข้าวเป็นประโยชน์เฉพาะชาวนาที่มีฐานะร่ำรวยประมาณ 1 ล้านครอบครัวในขณะที่ชาวนาส่วนใหญ่ของประเทศอีก 4 ล้านครอบครัว ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย มีการประเมินตัวเลขว่ารัฐบาลจะต้องขาดทุนจากโครงการรับจำนำข้าวไม่น้อยกว่า 300,000 ล้านบาท ยิ่งในปี 2555 นี้ มีผลผลิตข้าวทั่วโลกประมาณ 400 ล้านตัน ซึ่งมากกว่าความต้องการของตลาดโลกที่มีกำลังซื้อซึ่งในที่สุดข้าวในสต๊อกที่รัฐบาลมีอยู่มากกว่า 11-12 ล้านตัน ก็จะไม่มีที่ที่ระบายออกไปในตลาด ยิ่งเก็บข้าวไว้นานๆ คุณภาพของข้าวจะเสื่อมลงเรื่อยๆ ราคาก็จะตกลงเรื่อยๆ ตามคุณภาพอีกด้วย จุดอ่อนที่รัฐบาลต้องสำนึกให้ดีในขณะนี้คือผลิตภาพในการผลิตของชาวนาไทยในการผลิตต้นน้ำต่ำกว่าคู่แข่งขันไม่ว่าจะเวียดนาม อินเดีย พม่า หรือว่าสหรัฐอเมริกา รัฐบาลอย่าลืมว่าเงินงบประมาณที่นำไปใช้ในโครงการนี้เป็นเงินภาษีของประชาชนทั้งสิ้น กลุ่มผู้เสียภาษีเหล่านี้เป็นประชาชนคนชั้นกลางและคนที่มีฐานะร่ำรวยในพื้นที่กรุงเทพมหานคร ในพื้นที่จังหวัดภาคตะวันออกและภาคใต้ ที่ต้องแบกภาระเสียภาษีเงินได้ให้แก่รัฐบาล เวลานี้รัฐบาลควรจะกลับไปทบทวนโครงการรับจำนำข้าวให้มีความเหมาะสม มีความถูกต้องเป็นธรรม ด้วยการตั้งราคารับจำนำที่ตั้งอยู่บนฐานแห่งความเป็นจริงไม่ใช่โครงการหาเสียงแบบเพ้อฝันและนำเอางบประมาณที่เป็นภาษีที่เก็บไปจากประชาชนไปใช้อย่างคุ้มค่ามีประสิทธิภาพและปราศจากขบวนการฉ้อราษฎร์บังหลวงอย่างที่เป็นอยู่ในขณะนี้